فصل چهارم : روزه
4 / 1حکمت روزه
المناقب ، ابن شهرآشوب :از امام حسین علیه السلام سؤال شد : چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش واجب کرده است ؟ فرمود : «تا توانگر ، مزه گرسنگی را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد» .
4 / 2هدیه روزه دار
الخصال :ابا عبد اللّه حسین بن علی علیه السلام چون روزه می گرفت ، خود را با عطر، خوش بو می کرد و می فرمود : «بوی خوش ، هدیه روزه دار [به دیگران] است» .
نزهه الناظر :یکی از یاران حسین علیه السلام ، ایشان را با گروهی دعوت کرد . آنان غذا خوردند ؛ امّا حسین علیه السلام نخورد . به ایشان گفته شد : چرا نمی خوری ؟ فرمود : «من ، روزه دارم ؛ امّا تُحفه (هدیه) روزه دار را می پذیرم » . گفته شد : تحفه روزه دار چیست ؟ فرمود : «روغن (برای پوست و مو) و مِجَمر (برای بخور و بوی خوش)» .
4 / 3فَضلُ السَّحورِالأمالی للطوسی بإسناده عن الحسین بن علیّ عن علیّ بن أبی طالب علیهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : إنَّ اللّهَ ومَلائِکَتَهُ یُصَلّونَ عَلَی المُستَغفِرینَ وَالمُتَسَحِّرینَ بِالأَسحارِ ، فَتَسَحَّروا ولَو بِجُرَعِ الماءِ . (1)
4 / 4الإِفطارُ بِالتَّمرِمکارم الأخلاق عن الحسین بن علیّ عن أبیه علیهماالسلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله کانَ یَبتَدِئُ طَعامَهُ إذا کانَ صائِما بِالتَّمرِ . (2)
4 / 5فَضلُ صَومِ رَجَبٍ و شَعبانَتاریخ واسط عن الإمام الحسین علیه السلام :صَومُ رَجَبٍ وشَعبانَ تَوبَهٌ مِنَ اللّهِ عز و جل . (3)
1- .الأمالی للطوسی : ص 497 ح 1090 عن عمرو بن جمیع عن الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه: ، مسند زید : ص 204 ، بحار الأنوار : ج 96 ص 313 ح 11 وراجع : کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 2 ص 136 ح 1961 والإقبال : ج 1 ص 185 .
2- .مکارم الأخلاق : ج 1 ص 367 ح 1210 ، بحار الأنوار : ج 66 ص 141 ح 58 .
3- .تاریخ واسط : ص 196 .
4 / 3ثواب سحری خوردن
الأمالی ، طوسی به سندش ، از امام حسین علیه السلام ، از امام علی علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «خداوند و فرشتگانش بر آمرزش خواهان در سحر و [روزه داران ]سحری خور ، درود می فرستند . پس هر چند با جرعه ای آب ، سحری بخورید» .
4 / 4افطار کردن با خرما
مکارم الأخلاق از امام حسین علیه السلام از امام علی علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، چون روزه می گرفت ، آن را با خرما می گشود .
4 / 5ثواب روزه رجب و شعبان
تاریخ واسط از امام حسین علیه السلام : روزه رجب و شعبان ، توبه ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است .
فضائل الأشهر الثلاثه بإسناده عن الحسین بن علیّ علیهماالسلام :سَمِعتُ أمیرَ المُؤمِنینَ علیه السلام یَقولُ : مَن صامَ شَعبانَ مَحَبَّهَ نَبِیِّ اللّهِ صلی الله علیه و آله وتَقَرُّبا إلَی اللّهِ عز و جل ؛ أحَبَّهُ اللّهُ عز و جل ، وقَرَّبَهُ مِن کَرامَتِهِ یَومَ القِیامَهِ ، وأوجَبَ لَهُ الجَنَّهَ . (1)
4 / 6فَضلُ صَومِ الجُمُعَهِعیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن الحسین بن علیّ عن أبیه علیّ بن أبی طالب علیهماالسلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : مَن صامَ یَومَ الجُمُعَهِ صَبرا وَاحتِسابا ، اُعطِیَ ثَوابَ صِیامِ عَشَرَهِ أیّامٍ غُرٍّ زُهرٍ لا تُشاکِلُ أیّامَ الدُّنیا . (2)
1- .فضائل الأشهر الثلاثه : ص 61 ح 43 عن أبان عن الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه: ، بحار الأنوار : ج 97 ص 82 ح 53 .
2- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 36 ح 92 ، صحیفه الإمام الرضا علیه السلام : ص 114 ح 72 کلاهما عن أحمد بن عامر الطائی عن الإمام الرضا عن آبائه: ، بحار الأنوار : ج 96 ص 266 ح 12 .
فضائل الأشهر الثلاثه به سندش ، از امام حسین علیه السلام : شنیدم امیرمؤمنان می فرماید : «هر کس ماه شعبان را از سرِ محبّت به پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و تقرّب به خدای عز و جل روزه بدارد ، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و روز قیامت ، او را به کرامتش نزدیک و بهشت را برایش واجب می کند» .
4 / 6ثواب روزه جمعه
عیون أخبار الرضا علیه السلام به سندش ، از امام حسین علیه السلام ، از امام علی علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «هر کس روز جمعه را از سرِ شکیبایی و برای خدا روزه بگیرد ، [خداوند ]پاداش روزه ده روز نورانی و تابان را که شباهتی به روزهای دنیا ندارد ، به او می دهد» .
الفَصلُ الخامِسُ : الحجّ والعمره والطّواف5 / 1التَّحذیرُ مِن تَرکِ الحَجِّالذرّیّه الطاهره بإسناده عن الحسین علیه السلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : ما مِن عَبدٍ ولا أمَهٍ یَدَعُ الحَجَّ وهُوَ یَجِدُ السَّبیلَ إلَیهِ ، لِحاجَهٍ مِن حَوائِجِ الدُّنیا ، إلّا نَظَرَ إلَی المُحَلِّقینَ قَبلَ أن یَقضِیَ اللّهُ تِلکَ الحاجَهَ یَعنی : حَجَّهَ الإِسلامِ . (1)
5 / 2جِهادٌ لا شَوکَهَ فیهِالمعجم الأوسط عن عبایه بن رفاعه عن الحسین بن علیّ علیهماالسلام :جاءَ رَجُلٌ إلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله ، فَقالَ : إنّی جَبانٌ ، وإنّی ضَعیفٌ . فَقالَ [ صلی الله علیه و آله ] : هَلُمَّ إلی جِهادٍ لا شَوکَهَ (2) فیهِ : الحَجُّ . (3)
1- .الذریّه الطاهره : ص 110 ح 150 عن أبی حمزه الثمالی عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، الدرّ المنثور : ج 1 ص 509 نقلاً عن الأصبهانی عن الإمام الباقر عن أبیه عنه: نحوه .
2- .شَوکَهٌ شدیده : قتال شدید ، وشوکه القتال : شدّته وحدّته (النهایه : ج 2 ص 510 «شوک») .
3- .المعجم الأوسط : ج 4 ص 309 ح 4287 ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 135 ح 2910 ، کنز العمّال : ج 5 ص 5 ح 11795 .